and so this is christmas................
Και ναι!είναι Χριστούγεννα!!!
Και;;;
Αν θέλετε να γεμίσετε αισιοδοξία ή να νιώσετε συγκίνηση, μάλλον μην διαβάσετε καθόλου αυτό το κείμενο γιατί θα σας μαυρίσει την ψυχή.....Η διάθεσή μου είναι πάρα πολύ κακή τις τελευταίες μέρες, γι'αυτό μην μπείτε καν στον κόπο να το κοιτάξετε!!!
Και τι έγινε που είναι Χριστούγεννα; Αλλάζει κάτι για το παιδί που ψάχνει ο πατέρας του στα σκουπίδια του KFC να του βρει φαγητό;
Για τους άστεγους που κρυώνουν και σκεπάζονται με χαρτόκουτα;Για τη γιαγιά που ψάχνει να βρει λεφτά για τα φάρμακά της; Για την αξιοπρέπειά μας που έχει γίνει χαλάκι μπροστά στο σπίτι μας, για να κρύψει την ντροπή της;
Και τι έγινε που το πνεύμα των εορτών πλημμυρίζει την πόλη, που τα φωτάκια-όσα ανάψαν φέτος- δίνουν μια νότα χαράς, που τα μαγαζιά είναι ανοιχτά(αλλά δεν ψωνίζει κανείς;;)
Πού είναι κείνο το αίσθημα χαράς, ανυπομονησίας και αδημονίας που μας έπιανε όταν ήμασταν πιτσιρίκια, όταν ζύγωναν τα χριστούγεννα; Η μυρωδιά της σόμπας στο παλιό σπίτι, τα μελομακάρονα που ψήνονταν στο φούρνο και μου έσπαγαν την μύτη, η απίστευτη ευτυχία του να παίρνεις ένα δώρο, έστω και μικρό αλλά σημαντικό;
Ανοιγα το παράθυρο στο παλιό μου σπίτι και κοίταζα το βουνό, άκουγα τον αέρα να λυσσομανά και χωνόμουν κάτω από τις κουβέρτες για να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο μέχρι να έρθει η Πρωτοχρονιά, για να πάρω άλλο βιβλίο από τον Αϊ - Βασίλη, που ήταν ο μπαμπάς Βασίλης,αλλά ποιος έσκαγε για δαύτο;
Και μετά φωνές, γέλια, κάλαντα, με τις αδερφές μου και τα ξαδέρφια μου!!!
Αλλά όχι, όχι, είπα πως δεν θα παρασυρθώ, πως δεν θα εξυμνήσω τα Χριστούγεννα,αλλά μόνο θα γκρινιάξω από τα βάθη της ψυχής μου......
Δεν μπορώ όμως, γιατί ένα κομμάτι μου ακόμα πιστεύει στα θαύματα, στο ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, πως η ευτυχία παραμονεύει κάπου κοντά μας, πως παρ'όλο που δεν έχει σημασία που είναι αυτές οι μέρες οι γιορτινές και πως ούτε έχουν κάτι το ιδιαίτερο, δεν μπορεί, μία ευχή μου θα πραγματοποιηθεί......
Ακόμα πιστεύω στην αγάπη, στην φιλία και στην αλληλεγγύη, στα ξωτικά που πετούν νεραϊδόσκονη και μας μαγεύουν, στα μονοπάτια του ουράνιου τόξου, στην μαγική γύρη των λουλουδιών, στην ανάγκη για αλλαγή, στα ονειροδρόμια και στα ονειροκαταφύγια!!!!!!
Καλές γιορτές,λοιπον.......
Και;;;
Αν θέλετε να γεμίσετε αισιοδοξία ή να νιώσετε συγκίνηση, μάλλον μην διαβάσετε καθόλου αυτό το κείμενο γιατί θα σας μαυρίσει την ψυχή.....Η διάθεσή μου είναι πάρα πολύ κακή τις τελευταίες μέρες, γι'αυτό μην μπείτε καν στον κόπο να το κοιτάξετε!!!
Και τι έγινε που είναι Χριστούγεννα; Αλλάζει κάτι για το παιδί που ψάχνει ο πατέρας του στα σκουπίδια του KFC να του βρει φαγητό;
Για τους άστεγους που κρυώνουν και σκεπάζονται με χαρτόκουτα;Για τη γιαγιά που ψάχνει να βρει λεφτά για τα φάρμακά της; Για την αξιοπρέπειά μας που έχει γίνει χαλάκι μπροστά στο σπίτι μας, για να κρύψει την ντροπή της;
Και τι έγινε που το πνεύμα των εορτών πλημμυρίζει την πόλη, που τα φωτάκια-όσα ανάψαν φέτος- δίνουν μια νότα χαράς, που τα μαγαζιά είναι ανοιχτά(αλλά δεν ψωνίζει κανείς;;)
Πού είναι κείνο το αίσθημα χαράς, ανυπομονησίας και αδημονίας που μας έπιανε όταν ήμασταν πιτσιρίκια, όταν ζύγωναν τα χριστούγεννα; Η μυρωδιά της σόμπας στο παλιό σπίτι, τα μελομακάρονα που ψήνονταν στο φούρνο και μου έσπαγαν την μύτη, η απίστευτη ευτυχία του να παίρνεις ένα δώρο, έστω και μικρό αλλά σημαντικό;
Ανοιγα το παράθυρο στο παλιό μου σπίτι και κοίταζα το βουνό, άκουγα τον αέρα να λυσσομανά και χωνόμουν κάτω από τις κουβέρτες για να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο μέχρι να έρθει η Πρωτοχρονιά, για να πάρω άλλο βιβλίο από τον Αϊ - Βασίλη, που ήταν ο μπαμπάς Βασίλης,αλλά ποιος έσκαγε για δαύτο;
Και μετά φωνές, γέλια, κάλαντα, με τις αδερφές μου και τα ξαδέρφια μου!!!
Αλλά όχι, όχι, είπα πως δεν θα παρασυρθώ, πως δεν θα εξυμνήσω τα Χριστούγεννα,αλλά μόνο θα γκρινιάξω από τα βάθη της ψυχής μου......
Δεν μπορώ όμως, γιατί ένα κομμάτι μου ακόμα πιστεύει στα θαύματα, στο ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, πως η ευτυχία παραμονεύει κάπου κοντά μας, πως παρ'όλο που δεν έχει σημασία που είναι αυτές οι μέρες οι γιορτινές και πως ούτε έχουν κάτι το ιδιαίτερο, δεν μπορεί, μία ευχή μου θα πραγματοποιηθεί......
Ακόμα πιστεύω στην αγάπη, στην φιλία και στην αλληλεγγύη, στα ξωτικά που πετούν νεραϊδόσκονη και μας μαγεύουν, στα μονοπάτια του ουράνιου τόξου, στην μαγική γύρη των λουλουδιών, στην ανάγκη για αλλαγή, στα ονειροδρόμια και στα ονειροκαταφύγια!!!!!!
Καλές γιορτές,λοιπον.......
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου