painful

Πώς μπορεί κανείς να αγαπήσει; Όχι να αγαπηθεί μόνο, αλλά κυρίως να αγαπήσει...
Δεν μπορώ να υποφέρω τον εαυτό μου τις τελευταίες μέρες γιατί ξέρω ότι μπορώ να αγαπήσω, αλλά δεν ξέρω πώς...
Ο φόβος μου είναι πολύ μεγάλος, είναι γιγάντιος, αλλά θέλω να τον συντρίψω, να τον συνθλίψω, γιατί πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω κάτι που είναι πέρα από μένα, πάνω από μένα αλλά και ταυτόχρονα μέσα από μένα....
Πώς θα σταματήσω αυτήν την ατελείωτη αγωνία της πάλης μέσα μου;
Θέλω να ουρλιάξω αυτά που νιώθω, να ματώσω τα νύχια μου στον τοίχο, να ξεριζώσω την καρδιά μου για να μην πονάει.........
Να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου, χωρίς ψευδαισθήσεις, χωρίς δεκανίκια, μόνο με τις ξεκάθαρες νότες της μελωδίας της ψυχής μου....
Πώς μιλούσα τόσα χρόνια για τον έρωτα όταν το είναι μου είχε παγώσει;
Πώς νόμιζα ότι ερωτευόμουν ενώ απλά περνούσα τον χρόνο μου σε ανούσιες σχέσεις;
Πώς κρατιόμουν από τις σπασμένες χορδές των μαρμαρυγών των λάμψεων της ύπαρξής μου, αφού αυτές είχαν σβήσει;
Πώς συνέχιζα να προχωράω, χωρίς ουσιαστικά να κάνω βήμα;

Ευτυχώς που κάτι μέσα μου λέει πως θα βρω τον τρόπο, θα τον ψάξω και θα παλέψω να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και να σπάσω τα δεσμά της ανυπαρξίας μου....