παραθυροεικόνες και παραθυροπαράλογα


Το παράθυρό μου είναι μισό,λόγω ενός βομβαρδισμού βλακείας.Αλλά έστω και έτσι,βλέπω μέσα από ένα πρίσμα μισό,το παράλογο και το λογικό.
Τις καμήλες που τρέχουν στην έρημο για νερό και πέφτουν πάνω στον Πάγκαλο και του λένε: «Όχι από εδώ βρε παχύδερμο,τράβα προς την ζούγκλα!»
Βλέπω μανάδες να τραβάνε τα παιδιά τους από το χέρι,να πάνε γρήγορα στο σπίτι γιατί το φαγητό θα καεί,τα φασολάκια με τη λάθος σάλτσα που μυρίζουν σαν μοσχαράκι,αλλά αυτά τραβάνε προς τη Βουλή...
Βλέπω μια επαρχιώτικη μιζέρια αλλά και ταξιτζήδες να φωνάζουν για μια καλύτερη ζωή αλλά σε μια γωνία χαμογελάει και τους κλείνει το μάτι  ειρωνικά, η Ντόρα,η Αννούλα και ο Γιωργάκης.
Οι φίλοι που ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί δεν θέλω να νοικουρευτώ χα,γιατί σκόνταψα σε ένα λάκκο με βρωμόνερα και αξιοπρέπεια και επιμένω να μένω εκεί, μου κουνάνε το χέρι από κάτω και πάνε να πιουν καφέ σ’ένα τρέντι καφέ πιο πέρα.
Ο Λένος Χρηστίδης μου φωνάζει καθώς περνά,»Είμαστε ωραίοι τύποι αλλά και λίγο μαλάκες και πρέπει να διαθέτεις πολύ ελεύθερο χρόνο για να μην κάνεις τίποτα» και φεύγει με ύφος του Σερ Λώρενς Χρηστιδιέ.
Κάτι παιδιά από το Αφγανιστάν κλοτσάνε μια μπάλα,ίσως και την τύχη τους,(ποια τύχη;)ξέρω γω;Αλλά πιο κάτω,(που εγώ πλεόν δεν το βλέπω γιατί χάνονται από το οπτικό μου πεδίο,πιάνουν τα λεφτά τους γιατί τους συναντά ο Άδωνης και τους καλεί σ’ένα μετα-θανάτιο δείπνο!!
Ο διευθυντής μου περνά σαν μαριονέτα που τον κουνάει μια αόρατη κλωστή και μου έρχεται να βάλω τα γέλια,καθώς φωνάζει «Στοιχηθείτε!!!ΤΑΞΗ-ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΗΘΙΚΗ» και του έρχεται ένα αυγό στην μούρη!κρίμα και θα έκανε μια ομελέτα,είπαμε απέτυχε και το φαγητό φασολάκια με γεύση μοσχαράκι πεινώ!!
Κοιτάω και βλέπω τις εισφορές να χορεύουν γαϊτανάκι με τα dvd με τις τσόντες,τα παιδιά που γελάνε ανύποπτα για την Αννούλα που πιο κάτω χορεύει με τα cd που της ξέμειναν στο υπουργείο!!!Πού να’ξεραν!!
Κάτι κυρίες με μπικουτί και ανταύγειες φωνάζουν: «ΜΗΝ πηγαίνετε σε πορείες,χαλάνε το image του σοσιαλισμού!!»,αλλά έτσι και αλλιώς λεφτά υπάρχουν, θα το ξαναφτιάξουμε!!
Και περνάει και ένας τύπος με ένα όπλο που έχει μέσα σφαίρες χιούμορ και μου κλείνει το μάτι!Και παραδόξως εκεί που δεν έκλεινα μάτι,έπεσα ξερή για ύπνο….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Η δύναμη της ουτοπίας...