Isn't this a lovely day...

Ας μην ξεχνάς ποια - ποιος - ποιο είσαι!

Είσαι η χαρά, η ευτυχία, η ζωή. 

Έχεις τον μοναδικό τρόπο σου να πορεύεσαι, αγαπάς να χορεύεις παντού και πάντα, να ακούς μουσική, να γελάς!

Θες να κοιτάζεις τα κτίρια, να χαζεύεις το χρυσό φως των ηλιαχτίδων όπως περνούν μέσα από τα μάτια των ανθρώπων και να ξεφυλλίζεις βιβλία.

Αγαπάς με όλη σου τη ψυχή τα αρώματα του γιασεμιού και των νυχτολούλουδων, δοκιμάζεις όλα τα γλυκά, περπατάς μέσα σε σοκάκια και χάνεσαι στις απλές συζητήσεις των γύρω.

Λατρεύεις το φως του ουρανού το μούχρωμα την άνοιξη, χαμογελάς με το χρώμα της θάλασσας και κολυμπάς με δύναμη, τρέχεις και πασαλείβεσαι με χώμα, θες να αγκαλιάζεις όσους νιώθεις δικούς σου και να κρατάς το χέρι του αγαπημένου σου. Θες να φιλάς με πάθος και να γελάς σα να μην υπάρχει αύριο.

Δε σε νοιάζουν οι νόρμες, οι τύποι, οι κανόνες γιατί η ζωή δε χρειάζεται πειθαρχία, μόνο έχει ανάγκη την κατανόηση και την τρυφερότητα.

Φοράς τα χρωματιστά σου ρούχα, τα λαμπερά κραγιόν σου και βαδίζεις μέσα στην πόλη.

Περνάς από τα αγαπημένα σου μπαρ, ακούς τις πιο υπέροχες μουσικές και ξανα-ανακαλύπτεις την αξία της ζωής, της δικής σου ζωής.

Στροβιλίζεσαι στα ασπρόμαυρα πλάνα των ταινιών του ΄50 του Hollywood, ενώ νότες τζαζ σε κυκλώνουν. 

Μιλάς, γράφεις, προχωράς και μέσα σε όλα αυτά, ξέρεις ποια είναι η θέση σου, είσαι εσύ και θες δίπλα σου το χαμόγελο αυτού του πλάσματος που είναι υπέροχο και μπορεί να καταλάβει τι είσαι, αυτό το μωσαϊκό συναισθημάτων, σκέψεων και ήχων... Γιατί, είμαστε οι μοναδικοί εμείς...