Άγγιγμα ψυχής

Χάσμα γενεών; Διαφορετική νοοτροπία; Άλλη αντίληψη της ζωής; Χίλια μπορεί...

Το συμπέρασμα είναι το εξής, δεν είμαστε εδώ για να νταντεύουμε κανέναν, αλλά να δείχνουμε ο ένας στον άλλο πώς να πορεύεται ανεξάρτητος και αυτόνομος. Μαθαίνουμε πώς να αλλάζουμε τη ζωή μας και παράλληλα το είναι μας, αλλά δε θέλουμε να εξαρτόμαστε. Ούτε θέλουμε ανθρώπους που μας φορτώνουν με τα προβλήματά τους, χωρίς να τους γνωρίζουμε καιρό, ακόμα κι αν υπάρχει έλξη γι' αυτούς.

Όμως, το ερώτημα που μας βασανίζει είναι το εξής, αφού τα ξέρουμε όλα αυτά, γιατί επαναλαμβάνουμε κάποιες συνέχειες;

Το θετικό είναι ότι πια, κόβουμε πιο εύκολα τέτοιες καταστάσεις και δεν τις διαιωνίζουμε, ώσπου να κατορθώσουμε να φτάσουμε στο σημείο να μην τις αφήνουμε να συμβούν.

Αλλά, το άγγιγμα της ψυχής πού είναι;

Το άγγιγμα που αφήνει όμορφες εικόνες και όχι μορφοποιημένες φρίκες.

Αυτό που πάει παραπέρα το μυαλό και την καρδιά μας...

Το σημάδι που μπορεί να έχουμε βρει αλλά μπορεί και όχι.

Ή το αφήνουμε μετέωρο, να ίπταται για να μη χαθεί η μαγεία του...