Show must go on and Ert must go on...................

  • Η Ελλάδα έχει αναλάβει τη δέσμευση ήδη από τον Νοέμβριο του 2012 να εντάξει σε καθεστώς διαθεσιμότητας 25.000 δημοσίους υπαλλήλους, πολλοί από αυτούς, όπως προβλέπει το επικαιροποιημένο μνημόνιο, θα τεθούν εκτός Δημοσίου εντός ενός έτους. Οι 12.500 θα πρέπει να μπουν σε καθεστώς κινητικότητας – διαθεσιμότητας εντός του Ιουνίου και οι υπόλοιποι 12.500 μέχρι το τέλος του έτους...
    • 200 συγχωνεύσεις δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων
  • ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΡΤ...ΤΡΙΤΗ, 11/6/13
Και μετά αναρωτιέσαι πού είναι η δημοκρατία και η ελευθερία, που έτσι κι αλλιώς ήξερες πως δεν υπήρχε εδώ και πολύ καιρό...Και όπως διάβασα και σε ένα άρθρο του Unfollow, δημοκρατία είναι ο τρόπος, είναι το πώς χειρίζεσαι τα πράγματα, κι ας είσαι εκλεγμένη κυβέρνηση από το λαό, δεν μπορείς να καταλύεις τα πάντα, να κλείνεις την δημόσια τηλεόραση χωρίς να εκπονείς μελέτες και να καταθέτεις νομοσχέδια...
Αυτό που ξέρω και καταλαβαίνω, φίλοι μου, είναι πως δεν θα είναι ίδια η τηλεόραση,για όσους και για όσο βλέπαμε,κι φυσικά το ραδιόφωνο, χωρίς την ΕΡΤ,χωρίς τις εκπομπές που τόσο αγαπήσαμε, χωρίς τις γνώριμες μελωδίες των σημάτων που ακούγαμε και σιγοσφυρίζαμε κάθε πρωί, του δεύτερου προγράμματος ή της "Αθλητικής κυριακης", τα απογεύματα Κυριακής και πάει λέγοντας....Οι ταινίες οι ασπρόμαυρες και μη , που τόσο αγαπήσαμε, οι παιδικές εκπομπές, βλ."Ουράνιο Τόξο", "Καπλάνι της Βιτρίνας" κτλ....Χωρίς αυτά, χάνεται ένα κομμάτι του πολιτισμού μας, πέρα από ότι ΦΥΣΙΚΑ τα δικαιώματα των εργαζομένων καταπατούνται...
Βλέποντας το παρακάτω βίντεο,  από την τελευταία συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας & Χορωδίας της ΕΡΤ ύστερα από 75 χρόνια, συγκινήθηκα ιδιαίτερα, και όταν έκλαιγε μία από τις βιολίστριες αλλά και όταν στο τέλος ακούστηκε ο εθνικός ύμνος, παρόλο που ποτέ δεν πίστεψα στις εθνικές ταυτότητες μόνο και στην εθνική συνείδηση, με την στενή έννοια του όρου, διότι εκείνη την ώρα, οι άνθρωποι αυτοί έκλαιγαν για την χαμένη τους αξιοπρέπεια καθώς και για τα χαμένα όνειρά τους, τα οποία δεν έχουν πατρίδα, δεν έχουν έθνος,είμαστε όλοι αδέρφια....
Αλλά το αισιόδοξο μήνυμα όλων αυτών, είναι πως ο κόσμος είναι δίπλα τους και συμπαραστέκεται, δείχνει την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥ...Δεν ξέρω πού θα βγάλει όλο αυτό και αν θα βγάλει πουθενά, αλλά τουλάχιστον δείχνει πως ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΑΚΟΜΑ....ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΔΕΡΦΙΑ....



 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Εικόνα
  Αχ Ελλάδα σε… Σ΄αγαπώ, σε μισώ, δεν ξέρω πια τι να πω. Οι σκοτεινές εποχές που κάποτε διαβάζαμε σε δυστοπικά βιβλία ή βλέπαμε σε ταινίες, εποχές που θα καίγονται τα βιβλία, που η ελεύθερη σκέψη κι ο λόγος θα στοχοποιούνται, που θα κυριαρχεί το μίσος και η διαφθορά της εξουσίας, είναι πλέον εδώ. Δεν είναι δυστοπία, διανύουμε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας και η κλιμάκωση των γεγονότων είναι γρήγορη. Η αποχή από τις εκλογές είναι ένα από τα σημεία που με προβλημάτισαν από τις προηγούμενες εκλογές, όμως πλέον είναι ξεκάθαρο πως μία μεγάλη μερίδα του λαού θεωρεί πως οι πολιτικοί και η πολιτική εν γένει, είναι άχρηστη και η διάχυτη απαισιοδοξία και λογική του « όλοι είναι ίδιοι», οδηγεί στα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών. Δεν βγαίνει από αυτό το ποσοστό συμμετοχής, βέβαια, το συμπέρασμα πως όλοι είναι φασίστες ή έχουν φασίζουσες νοοτροπίες, όμως δείχνουν πως δεν υπάρχει ελπίδα στον κόσμο για αλλαγή. Ο συντηρητισμός, η λογική του να είναι καλά το σπίτι μου και δε
Διαβάστε περισσότερα

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Εικόνα
12 χρόνια πριν, αυτό το ιστολόγιο άρχισε να ταξιδεύει στον -τότε απέραντο αλλά και διαφορετικό- κυβερνοχώρο, με αυτόν ακριβώς τον τίτλο. Σήμερα, μετά από 3 χρόνια απουσίας από αυτό το ιστολόγιο, αποφάσισα να ξαναγράψω, σαν φόρο τιμής στις ελπίδες και στα όνειρά μας, διότι με διακατέχει βαθιά θλίψη και ο νους μου είναι σε σοκ. Αρνούμαι να πιστέψω πως η κοινωνία που πέρασε όλη αυτή την απόγνωση στα χρόνια του κορονοϊού, βιώνοντας την διάλυση του υγειονομικού συστήματος, την ιδιωτικοποίηση πολλών δομών, την φτωχοποίηση και την αναξιοκρατία,  προτίμησε πάλι τον δρόμο της αυταρχικότητας, της διαφθοράς και της αστυνομοκρατίας. Τι έχει φταίξει; Μία κοινωνία σε απόγνωση, σε σοκ κι όμως βαθιά συντηρητική και απαθής.  Το θέμα είναι πολυπαραγοντικό, αλλά δε θα κάνω πολιτική ανάλυση εδώ, υπάρχουν άλλοι που θα γράψουν πολύ καλύτερα από εμένα επί αυτού. Θα σταθώ σε άλλα σημεία, σε αυτή τη μικρή καταγραφή των σκέψεών μου.  Κι όμως, φίλ@ μου, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν ακολουθούμε όλοι τον δρόμο της
Διαβάστε περισσότερα

Η δύναμη της ουτοπίας...

Εικόνα
«Τρέλα μπορεί να είναι το να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας (…) Και η μεγαλύτερη τρέλα απ' όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι (…) Να αλλάξεις τον κόσμο φίλε μου Σάντσο, δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία. Είναι δικαιοσύνη!» Τα έλεγε ο φίλος Θερβάντες κι ευτυχώς που υπήρξε αυτός και κάποιοι άλλοι σαν αυτόν... Και που υπάρχουν κι εδώ, δίπλα μας, άνθρωποι σαν αυτόν... Να αλλάζεις τον κόσμο με μικρά βήματα, με στάση ζωής, με χαμόγελα, δεν είναι τρέλα, είναι δικαιοσύνη. Να μην αλλάζεις τίποτα και να τα θεωρείς όλα δεδομένα, αυτό είναι τρέλα, αδικία και απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης και δημιουργίας. Όμως, μέσα από ένα ταξίδι φέτος γνώσης και βελτίωσης, το συναπάντημα με ανθρώπους που πιστεύουν στην αλλαγή, στην αλληλεγγύη, στο διαφορετικό, δίνει ελπίδα και είναι σημάδι των καιρών, πως το να κάνεις αυτό που πιστεύεις είναι δύσκολο κι επίπονο, αλλά είναι κι όμορφο. Δικαιοσύνη είναι να λες, μπορείς να φτάσεις πιο πέρα, πιστεύω σε σένα, το περ
Διαβάστε περισσότερα