το πηγάδι των σκέψεων..........



Μια μέρα που το μυαλό της γέμισε με άπειρες σκέψεις,κατέβηκε κάτω στο παλιό, γεμάτο  μούχλα στους τοίχους υπόγειο και ξεκλείδωσε με την πιο μαύρη φαντασία της, ένα μυστικό πηγάδι.
Στάθηκε  από πάνω του και φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε, ό,τι την ενοχλούσε, ό,τι την κούραζε, ό,τι την στοίχειωνε και την έκανε να αηδιάζει. Το έριξε με την δύναμη της φωνής της στον πάτο του πηγαδιού, για να μεταμορφωθεί σε ένα πηχτό υγρό που σάπισε στους τοίχους του πηγαδιού και άρχισε να χάνεται....
Ξεστόμισε τις έννοιες που μισούσε και ούρλιαξε!!!!

- Ρατσισμός

- Πόλεμος

- Κοινωνική αδικία και ταξική ανισότητα

- Απανθρωπιά και απέχθεια για τον συνάνθρωπο

- Φόβος για το διαφορετικό

- Εκμετάλλευση του πιο αδύναμου

και πολλά άλλα που έκαναν το μυαλό της να νομίζει πως θα πετάξει από το κλουβί του και θ'αλλάξει θέση.....

Φώναξε, φώναξε και μετά εξουθενωμένη, έγειρε στο χείλος του πηγαδιού να ξαποστάσει......

Και τότε της πέρασε από το μυαλό μια σκέψη, ακόμα:
"Και αν αυτό το πηχτό υγρό των φρικιαστικών λέξεων και σκέψεων που πέφτει στον πάτο, χύνεται στα μυαλά άλλων ανθρώπων, στην αλλη άκρη του πηγαδιού;ΑΝ;"

Και ξαναΟΥΡΛΙΑΞΕ..........................


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Η δύναμη της ουτοπίας...