Ο αέρας της πόλης

 





Αχ Ελλάδα σε…

Σ΄αγαπώ, σε μισώ, δεν ξέρω πια τι να πω.

Οι σκοτεινές εποχές που κάποτε διαβάζαμε σε δυστοπικά βιβλία ή βλέπαμε σε ταινίες, εποχές που θα καίγονται τα βιβλία, που η ελεύθερη σκέψη κι ο λόγος θα στοχοποιούνται, που θα κυριαρχεί το μίσος και η διαφθορά της εξουσίας, είναι πλέον εδώ.

Δεν είναι δυστοπία, διανύουμε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας και η κλιμάκωση των γεγονότων είναι γρήγορη. Η αποχή από τις εκλογές είναι ένα από τα σημεία που με προβλημάτισαν από τις προηγούμενες εκλογές, όμως πλέον είναι ξεκάθαρο πως μία μεγάλη μερίδα του λαού θεωρεί πως οι πολιτικοί και η πολιτική εν γένει, είναι άχρηστη και η διάχυτη απαισιοδοξία και λογική του « όλοι είναι ίδιοι», οδηγεί στα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών.

Δεν βγαίνει από αυτό το ποσοστό συμμετοχής, βέβαια, το συμπέρασμα πως όλοι είναι φασίστες ή έχουν φασίζουσες νοοτροπίες, όμως δείχνουν πως δεν υπάρχει ελπίδα στον κόσμο για αλλαγή. Ο συντηρητισμός, η λογική του να είναι καλά το σπίτι μου και δεν πειράζει για τους γύρω, η έλλειψη εμπιστοσύνης στη συμμετοχική δημοκρατία, η υφέρπουσα μαφιόζικη ατμόσφαιρα και η δοσοληψία των ισχυρών με αντάλλαγμα την προστασία, δείχνουν ότι δεν απέχουμε από τη σικελική μαφία και νοοτροπία.

Εδώ, στην Αχαΐα και ειδικότερα στην Πάτρα, έχουμε ένα από τα τελευταία προπύργια της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αντιπροσώπευσης της εργατικής τάξης και πάλης, της δικαιοσύνης σε σημαντικά ζητήματα. Ο Πελετίδης, ο δήμαρχος της καρδιάς μας, ο άνθρωπος που χαίρεσαι να βλέπεις και να χαιρετάς, τα τελευταία χρόνια, απέδειξε ότι εκτός από τη ανθρωπιά, κατέχει και την ιδιότητα του πολιτικού με πρόσημο τον άνθρωπο.

Όποιος κάνει μια σύντομη αναδρομή στα πόσα έργα έγιναν αυτά τα χρόνια, στο πόσοι άνθρωποι ένιωσαν ότι πήραν ανάσα, στο πόσο σημαντικό είναι να νιώθεις τον αέρα της δημοκρατίας, ας κάνουν τον λογαριασμό και ας αναλογιστούν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του ισολογισμού, αν δεν ξαναβγεί αυτός ο δήμαρχος.

Ελπίζω την επόμενη Κυριακή να συνεχίσουμε να ζούμε στην πόλη του Πελέ και των κόκκινων γαρίφαλων!

 


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η άκρη του λόφου

Τι ήθελα, τι ήθελα, να βγω στον δρόμο...

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...