ο φόβος φυλάει τα έρημα..........ή πώς χάνουμε την μπάλα!
Με αφορμή πολλές πρόσφατες σκέψεις αλλά και ενός κειμένου περί φόβου από έναν φίλο, αρχίζω...
Στις διακοπές αυτές αντιμετώπισα ένα μεγάλο κύμα λάθος ξεσπάσματος λόγω φόβου,από πάρα πολλούς ανθρώπους. Ξέσπασμα προς το μετανάστη που μας τρώει τις θέσεις στα νοσοκομεία και μας παίρνει τα φάρμακα, προς τον εργάτη της Χαλυβουργικής που κάνει απεργία καπελωμένος, προς τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι όλοι τεμπελχανάδες, προς την ΕΡΤ που πρέπει να κλείσει, χωρίς να αναλογιζόμαστε το εργατικό δυναμικό που έπαιρνε ψίχουλα και θα μείνει χωρίς δουλειά κτλ.
Σε φάσεις κρίσιμες όπως αυτή που περνάει η χώρα, ο κόσμος που παρακολουθεί τηλεόραση για να εντείνει ακόμα περισσότερο την μιζέρια του;, που αποπροσανατολίζεται από λάθος αντιλήψεις, έχει αρχίσει να χάνει την μπάλα.
Ναι, κυρίες και κύριοι που ντοπάρεστε με ειδήσεις τρομολαγνείας, αγαπητοί φίλοι που με έχετε απογοητεύσει τα μάλα διότι μιλάτε και παραπονιέστε αλλά δεν κάνετε τίποτα γι'αυτό, υπαλληλίσκε που έγινες δημόσιος υπάλληλος,εσύ που πάντα φθονούσες τους ήδη υπάρχοντες, όλοι εσείς, χάνετε το νόημα!
Το θέμα δεν είναι ποιος τα έξυνε πιο πολύ, ποιος είχε πέντε αμάξια και καλά να πάθει, ποιος είχε βολευτεί κτλ. Το ζήτημα είναι να τα βάλουμε με τους πραγματικά υπαίτιους αυτού του σαπίσματος, να ενωθούμε και να κάνουμε πανικό!Να διεκδικήσουμε!Να οργανωθούμε!!να σταματήσουμε αυτό το ντελίριο φασιστικής προπαγάνδας, αυτή την εντατικοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, αυτόν τον εμφύλιο που σπέρνουν τα κάθε παπαγαλάκια...
Όπως έγραψε και ο φίλος Παναγιώτης, σταματήστε να φοβάστε τα πάντα, τον μετανάστη, τη φτώχεια, τους δίπλα, τον ίσκιο σας!Αυτό επιδιώκουν. Ο φόβος δεν βοηθάει, είναι απλά μία ακόμα δικαιολογία για να πείτε πως δεν θα συμμετέχετε σε τίποτα και να συνεχίσετε να γκρινιάζετε άσκοπα.
Ας πέσουν οι μάσκες πια, ας δείξουμε πως έχουμε θάρρος και πως μπορούμε να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας!
Από πολλούς θεωρούμαι υπερβολική και σίγουρα κράζω τους πιο πολλούς σας τον τελευταίο καιρό.
Όμως εγώ είμαι πρόθυμη να συνεχίσω να αγωνίζομαι με όλους και το ξέρετε αυτό, γιατί αυτή τη γραμμή στη ζωή μου ακολουθώ χρόνια...
Εσείς;;;;;;;;
Στις διακοπές αυτές αντιμετώπισα ένα μεγάλο κύμα λάθος ξεσπάσματος λόγω φόβου,από πάρα πολλούς ανθρώπους. Ξέσπασμα προς το μετανάστη που μας τρώει τις θέσεις στα νοσοκομεία και μας παίρνει τα φάρμακα, προς τον εργάτη της Χαλυβουργικής που κάνει απεργία καπελωμένος, προς τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι όλοι τεμπελχανάδες, προς την ΕΡΤ που πρέπει να κλείσει, χωρίς να αναλογιζόμαστε το εργατικό δυναμικό που έπαιρνε ψίχουλα και θα μείνει χωρίς δουλειά κτλ.
Σε φάσεις κρίσιμες όπως αυτή που περνάει η χώρα, ο κόσμος που παρακολουθεί τηλεόραση για να εντείνει ακόμα περισσότερο την μιζέρια του;, που αποπροσανατολίζεται από λάθος αντιλήψεις, έχει αρχίσει να χάνει την μπάλα.
Ναι, κυρίες και κύριοι που ντοπάρεστε με ειδήσεις τρομολαγνείας, αγαπητοί φίλοι που με έχετε απογοητεύσει τα μάλα διότι μιλάτε και παραπονιέστε αλλά δεν κάνετε τίποτα γι'αυτό, υπαλληλίσκε που έγινες δημόσιος υπάλληλος,εσύ που πάντα φθονούσες τους ήδη υπάρχοντες, όλοι εσείς, χάνετε το νόημα!
Το θέμα δεν είναι ποιος τα έξυνε πιο πολύ, ποιος είχε πέντε αμάξια και καλά να πάθει, ποιος είχε βολευτεί κτλ. Το ζήτημα είναι να τα βάλουμε με τους πραγματικά υπαίτιους αυτού του σαπίσματος, να ενωθούμε και να κάνουμε πανικό!Να διεκδικήσουμε!Να οργανωθούμε!!να σταματήσουμε αυτό το ντελίριο φασιστικής προπαγάνδας, αυτή την εντατικοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, αυτόν τον εμφύλιο που σπέρνουν τα κάθε παπαγαλάκια...
Όπως έγραψε και ο φίλος Παναγιώτης, σταματήστε να φοβάστε τα πάντα, τον μετανάστη, τη φτώχεια, τους δίπλα, τον ίσκιο σας!Αυτό επιδιώκουν. Ο φόβος δεν βοηθάει, είναι απλά μία ακόμα δικαιολογία για να πείτε πως δεν θα συμμετέχετε σε τίποτα και να συνεχίσετε να γκρινιάζετε άσκοπα.
Από πολλούς θεωρούμαι υπερβολική και σίγουρα κράζω τους πιο πολλούς σας τον τελευταίο καιρό.
Όμως εγώ είμαι πρόθυμη να συνεχίσω να αγωνίζομαι με όλους και το ξέρετε αυτό, γιατί αυτή τη γραμμή στη ζωή μου ακολουθώ χρόνια...
Εσείς;;;;;;;;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου