remember,remember the 6th of December........

Ένας μήνας με πολλές σημαντικές ημερομηνίες...Ένας μήνας ορόσημο αλλαγών και γεγονότων...
Είσοδος στον χειμώνα,μήνας Χριστουγέννων,Δεκεμβριανά,θάνατος του Αλέξη...
Αυτές οι μέρες όμως δικαιωματικά ανήκουν στον Αλέξη και στον κάθε Αλέξη που έπεσε θύμα της κρατικής καταστολής και της αστυνομικής βίας...Καλτεζάς,Κομνηνός, Κανελλοπούλου και πόσοι άλλοι...
Δεν ξεχνάμε,συνεχίζουμε την πάλη και ας μας πατάνε, ας μας στερούν όλα τα δικαιώματά μας, ας μας τουφεκίζουν τα όνειρα...Τα όνειρά μας, όπως έχω ξαναπει, είναι αλεξίσφαιρα και δεν τα τρυπάνε οι σάπιες σφαίρες των ανέντιμων καιροσκόπων...

Ο Δεκέμβρης λοιπόν του 2008, ήταν ερώτηση και όχι απάντηση!
Ερώτηση ενός κόσμου που με αφορμή το συμβάν του θανάτου του Αλέξη, κατέβηκε στους δρόμους,οργανώθηκε, ξέσπασε, αναρωτήθηκε,πόνεσε,έκλαψε...
Ερώτηση από όλους εμάς που ήμαστε κάτω κάθε μέρα και ψάχναμε να βρούμε την αιτία όλων αυτών...
Ερώτηση λοιπόν για το αν θα ρίξουμε τα πέπλα αυτής της άθλιας πολιτικής που μας ασκείται, αν θα τα σκίσουμε,αν θα πεθάνουμε ακόμη για να φτιάξουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο...
Ερώτηση για το αν θα απαντήσουμε στον άδικο θάνατο όλων αυτών των συνανθρώπων μας...
Μακάρι να απαντηθεί λοιπόν και σύντομα!!!!

Στη μνήμη του Αλέξη..........