ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει......αλλά το φως καίει.....

Εν μέσω μιας οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής καταστροφής,βρισκόμαστε όλοι εμείς.Οργισμένοι,αγανακτισμένοι,μπουχτισμένοι...
Οι δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλιούνται, οι εισφορές στους συνταξιούχους αυξάνονται,καθώς και οι έμμεσοι φόροι στα καύσιμα,στα τρόφιμα και στα τέλη κυκλοφορίας...Κάθε μέρα περπατάμε,ζούμε,αναπνέουμε και δεν ξέρουμε από πού θα μας έρθει η επόμενη ριπή...
Η κυβέρνηση έχοντας ως πρόσχημα την κρίση και την "θαυματουργή" τρόικα προσπερνά κάθε δημοκρατική διαδικασία, τους νόμους του συντάγματος, το Κοινοβούλιο και καταργεί όλα τα εργασιακά δικαιώματά μας, ισχυριζόμενη πως έτσι θα μας σώσει ....
Μα πάνω απ'όλα μας στερεί το δικαίωμα στην ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας, στο να μπορούμε να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο....Δεν μπορεί  όμως να μας στερήσει το δικαίωμα του να αγωνιζόμαστε, να πιανόμαστε με νύχια και με δόντια από την μάχη που θα μας οδηγήσει ίσως σε κάποια άλλη ζωή.
Δεν πιστεύω σε κιβωτούς, σε ουτοπίες και σε χίμαιρες.Πιστεύω όμως στον άνθρωπο που κατεβαίνοντας σε πλατείες, σε γειτονιές,έστω και χωρίς αρχικά πολιτική συνειδητοποίηση, ζυμώνεται από την επαφή του με άλλους και αρχίζει να βλέπει πως είναι η αρχή της δημοκρατίας.Δεν ξέρω τι θα βγει από το όλο κίνημα των αγανακτισμένων, ούτε και ισχυρίζομαι πως και εγώ είμαι απόλυτα ενθουσιασμένη, αλλά νομίζω πως και μόνο η στροφή του κόσμου σε μια μορφή πάλης έστω και πρωτόγονης μορφής αρχικά, ειναι μια αρχή....
Αρχή για τι θα μου πείτε;Αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα και επιφυλάσσομαι να επεξηγήσω σε μια άλλη συνέχεια....
Κλείνω με κάποιες ωραίες σκέψεις που άκουσα στη χθεσινή ελληνοφρένεια,από έναν άνθρωπο που είχε κατέβει στο Σύνταγμα "Θέλετε να διώξετε το χώμα το στραβό ή τα αγκάθια μόνο;πώς βοηθάει εδώ ο κόσμος και πώς τον βοηθάνε;Γιατί,χαϊδεύουν μόνο,αυτές οι εξεγέρσεις...Δεν είναι οργανωμένες όπως πρέπει από το αίμα της ιστορίας, ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ....Το θέμα είναι ΠΟΣΟ ΦΩΣ παίρνουμε από το φως που καίει και από το Βάρναλη........"











Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Η δύναμη της ουτοπίας...