ψάχνοντας για κοχύλια κατέληξα στο...βούρκο

Μια παραλλαγή Πίλτσερ και Χρηστίδη.....Όταν ήμουν μικρή,διάβαζα πολλές ρομαντικές ιστορίες και νόμιζα πως στη ζωή κάπως έτσι είναι τα πράγματα...(βλ.Ρόζαμουντ Πίλτσερ).
Όμως,ευτυχώς, έπεσε στα χέρια μου ο Λένος Χρηστίδης, με τα "Χαστουκόψαρα",ο οποίος μέσα από μεγάλες δόσεις χιούμορ και ρεαλισμού, με έφερε αντιμέτωπη με την ίδια μου τη ζωή,κατά έναν περίεργο τρόπο.
Και έτσι,όπως είπε και μια φίλη μου, η Ντίνα,φέτος το καλοκαίρι,κάποια στιγμή που είχαμε πολύ ποιητικό οίστρο,λόγω μέθης;καλοκαιρινής ευθυμίας;;ποιος ξέρει!Μου είπε:
"Ψάχνοντας για κοχύλια,παιδί μου,κατέληξες στο βούρκο!!"
Αλλά,δεν πειράζει,έτσι κάπως είναι τα πράγματα για όλους μας κι ας μην θέλουμε να το δούμε,αλλά έχει και φάση έτσι η ζωή;όχι;;;
Θα γράψω κάποτε ένα βιβλίο,που θα περιλαμβάνει όλη την τρέλα,τον παραλογισμό και την βλακεία της ζωής μου και των φίλων μου,που είμαστε "ωραίοι τύποι αλλά και λίγο μαλάκες!!!", όπως λέει ο Λένος!!ΑΝ και κατά βάθος,μάλλον ψάχνω ακόμα για κοχύλια,αλλά όλο κάτι πετριές μου έρχονται!!!!

Τα λέμε σύντομα,στο κεφάλαιο,"Σεισμοί και ψάρια",ένα κείμενο άκρατου παραλογισμού!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Η δύναμη της ουτοπίας...