Όνειρο ήτανε.....

Ξύπνησα και πήρα βαθιά ανάσα. Τα νυχτολούλουδα ευωδίαζαν. Η ηρεμία της νύχτας ακούμπησε απαλά στα αυτιά μου, σαν νότα χαμηλή.
Άρχιζε να χαράζει, βγήκα στο μπαλκόνι. Ανέπνευσα πάλι και σαν κάτι να είχε αλλάξει. Άνοιξα τον υπολογιστή μου και ενώ έφτιαχνα καφέ, έβαλα έναν διαδικτυακό σταθμό να παίζει. 
Πρώτη είδηση, η κυβέρνηση άλλαξε πάλι, έφυγαν αυτοί από το υπουργείο παιδείας που άρχισαν να κάνουν διαπραγματεύσεις με τους κληρικούς για τους μισθούς τους κι όχι για τους εκπαιδευτικούς.
"Αλήθεια;", αναρωτήθηκα. "Δεν είμαι πια στο Ισλαμαμπάντ, στον σκοταδισμό που επικρατούσε αυτές τις μέρες στη χώρα; Στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία και που ισχύει υποτίθεται η ανεξιθρησκεία από το 1827,(δες στο τέλος του κειμένου), είδαμε να ορκίζονται οι βουλευτές και δίπλα τους να κάθονται οι κληρικοί με κουκούλες. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε στις χώρες του τρίτου κόσμου!".
Βγήκα στο μπαλκόνι, άναψα ένα τσιγάρο και κοίταξα τη θέα από το μπαλκόνι μου, η θάλασσα ήταν τόσο ήρεμη, ο ουρανός γαλανός, έπαιρνε το χρώμα της αυγής. Ένα καραβάκι έπλεε στα νερά και όλα έμοιαζαν πάλι πιο όμορφα.
Έφυγαν αυτοί που με το που ήρθαν, έβαλαν στην κυβέρνηση παιδεραστές, έκαναν επίτιμους διδάκτορες ιερείς που έχουν τη ρητορεία του μίσους και όχι την αγάπη προς τον άνθρωπο; υπουργούς τους οποίους λόγω της καταστροφής στο Μάτι τους είχε καθαιρέσει η προηγούμενη κυβέρνηση; Τον αρχηγό της ΕΛΑΣ που τα είχε βρει όλα εντάξει τότε στο χαμό;
Το ράδιο τώρα έπαιζε χαρμόσυνη μουσική κι ο αέρας ήταν πιο ανάλαφρος. "Απλή ανθρωποκτονία, η δολοφονία του Φύσσα, είπε ο δολοφόνος του...."."Καταδικάστηκε ο Ρουπακιάς σε ισόβια..."
Ζω σε κάποιο παράλληλο σύμπαν; Ήμουν τόσο χαρούμενη που δε θα έπρεπε πάλι να παλέψουμε με ακραίες σκληρές πολιτικές, με τον νεοφιλελευθερισμό στην πιο σκληρή του μορφή, με τις εφαρμογές του για ιδιωτική παιδεία, υγεία, να βλέπουμε πάλι τον κόσμο να υποφέρει, να μην έχει πρόσβαση στην υγεία, να τρώει ξύλο στους δρόμους....
Αλλά, τότε....ξύπνησα. Κοίταξα γύρω μου...Ξημέρωνε....Ανατρίχιασα, τίποτα δεν είχε αλλάξει, αλλά πριν ξυπνήσω, είχε γίνει μια αλλαγή, είδα το πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα που μου ψιθύριζε: 
" Μην το βάζεις κάτω, για όλους αυτούς που χάθηκαν, που δολοφονήθηκαν από το φασισμό και το μίσος, που αυτοκτόνησαν γιατί δεν άντεχαν, για τα παιδιά που θέλουν να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο, για τα αδέρφια μας που παλεύουν, για έναν κόσμο που θα δέχεται το κάθετι και δε θα αποβάλλει αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει. Θα αλλάξουμε ότι μπορούμε κι όσο μπορούμε..."
Ένιωσα το μάγουλό μου υγρό, τα γιασεμιά ευωδίαζαν και η καρδιά μου ατσαλώθηκε για ότι έρθει. 
Κι όμως, αλλάζει Κεμάλ κι όμως αλλάζει...






υ.γ.στην Ελλάδα διάταξη για ανεξιθρησκία  υπήρχε ήδη από το 1827 στο σύνταγμα της Τροιζήνας. Το σημερινό Σύνταγμα (που ισχύει από το 1975) κατοχυρώνει τη θρησκευτική ελευθερία των πολιτών με το 13ο άρθρο.
Τα βασικά σημεία του άρθρου αυτού είναι: α) η προστασία της ελεύθερης πίστης και λατρείας των πολιτών και β) η απαγόρευση του προσηλυτισμού. Αυτό σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος έχει το απαράγραπτο δικαίωμα να πιστεύει σ ' όποιον θεό θέλει· και, για να μην παραβιαστεί η θρησκευτική ελευθερία του, απαγορεύεται κάθε προσηλυτισμόςδηλαδή κάθε προσπάθεια επιβολής σε κάποιον μιας ορισμένης θρησκευτικής πίστης με ανελεύθερα μέσα (ψυχολογική βία, απειλές, υποσχέσεις, κατάχρηση εμπιστοσύνης, ηθική ή υλική βοήθεια κ.ά.).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η άκρη του λόφου

Τι ήθελα, τι ήθελα, να βγω στον δρόμο...

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...