δεν θέλουμε να γίνουμε όπως......

'Οπως οι άνθρωποι που τριγυρνούν καθημερινά στο δρόμο και δεν χαμογελάνε καθόλου...

Δε θέλουμε να καθόμαστε στο λεωφορείο και να μη σου δίνουμε την δίπλα θέση γιατί μας ενοχλείς...

Δε θέλουμε να σπρώχνουμε τον κόσμο για να μπούμε πρώτοι στην ουρά...

Δε θέλουμε να φοβόμαστε να πούμε τη γνώμη μας γιατί θα στιγματιστούμε...

Δε θέλουμε να εισβάλλει στο μυαλό μας η μίζερη φιλελεύθερη νοοτροπία σου...

Δε θέλουμε να γίνει το βλέμμα μας αδιάφορο, θέλουμε να κοιτάζουμε τους γύρω μας, θέλουμε να παρατηρούμε...

Δε θέλουμε να γίνουμε σαν τα ανθρωπάκια που δεν ονειρεύονται αλλά μόνο λογαριάζουν...

Δε θέλουμε να μην τραγουδάμε συνθήματα και στίχους επειδή σου φαίνονται άκαιρα και επειδή σου φαίνεται φάλτσα η φωνή μας...

Δε θέλουμε να μην αγαπάμε τον κόσμο, επειδή εσύ δεν έμαθες ποτέ να τον αγαπάς...

Δεν θέλουμε να χάνουμε την ελπίδα μας, επειδή εσύ ποτέ δεν είχες άλλη ελπίδα παρά να έχεις λεφτά και αμάξια...

Δε θέλουμε να γίνουμε όπως εσύ που φοβάσαι τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους διαφορετικούς...

Δεν θέλουμε να γίνουμε
.............................................................................................................................

αυτό που θέλουν να είμαστε, αυτό που δεν θέλουν να είμαστε, αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι είμαστε, αυτό που πρέπει να είμαστε, αυτό που θα έπρεπε να είμαστε..............

Δε θέλουμε να μας αγγίζει η αδιαφορία σου, η βολή σου, η γκρίνια σου....

Θέλουμε το φως να λούζει τα σοκάκια της πόλης μας, αγώνα, πάλη, δικαιοσύνη, λουλούδια, αξιοπρέπεια, χρώματα!!!!!



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο αέρας της πόλης

Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει, όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα...

Η δύναμη της ουτοπίας...