diamonds..............

Τόσες νύχτες ξαγρύπνιας.......
Τόσος χρόνος που σε σκέφτομαι....
Μήπως είναι παράνοια;
Τόσος πόνος......
Διαμάντια χαράς, λύπης, πόνου, αγωνίας,χαράς.....
Όλα αυτά είσαι εσύ και αναρωτιέμαι γιατί;
Γιατί πονάω τόσο πολύ;
Γιατί χαίρομαι τόσο;
Μόνο όταν σε βλέπω γελάω,μόνο όταν σε σκέφτομαι νιώθω, μόνο όταν ξέρω ότι είσαι δίπλα ζω...

Δεν θέλω να φύγω πάλι,να αφήσω τα όνειρά μου, την χαρά που νιώθω όταν είμαι δίπλα σου, όταν το βλέμμα σου είναι πάνω μου κι ας ξέρω πως όλα αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός.Δεν με νοιάζει γιατί τα διαμάντια που αστράφτουν μέσα μου γιγαντώνονται και με φωτίζουν, με καίνε, με συνταράζουν.....