δεν παραδέχτηκα την ήττα..........

Βασσαράς,Αύγουστος 2013.... Κόσμος πηγαινοέρχεται στην αυλή του σχολείου (που οι διοργανωτές και εθελοντές, ντόπιοι και μη,καθάρισαν με πολύ κόπο, δίνοντας ζωή στο κτίσμα και στον περίγυρό του), άλλοι στήνουν σκηνές, άλλοι τοποθετούν τραπεζάκια μπροστά από ψυγεία με μπίρες και νερά, παιδάκια πανέμορφα παίζουν πινγκ - πονγκ,μουσικοί κουρδίζουν τα όργανά τους στην σκηνή.... Αν μου ζητούσαν να περιγράψω με λίγες λέξεις την εντύπωση που μου άφησε αυτό το φεστιβάλ, το πρώτο ορεινό φεστιβάλ στο χωριό Βασσαρά στις πλαγιές του Πάρνωνα θα έγραφα:   καταπράσινο βουνό, ελευθερία, πανέμορφο χωριό, πέτρινα σπίτια, συζητήσεις,όμορφος κόσμος.... Κάθε μέρα μια διαφορετική εμπειρία, αρχικά με προβολές ταινιών , (για το ξεπούλημα του νερού στη Χιλή  http://www.exandasdocumentaries.com/documentaries/bysubject/environment/%CE%A7%CE%B9%CE%BB%CE%AE ), καθώς καΙ με την προβολή της καταπληκτικής ταινίας του Ken Loach, Γη και Ελευθερία.(Land and Freedom). Ακολούθησαν καλλιτεχνικά εργαστήρια με εξωγήινες

Τόσες νύχτες ξαγρύπνιας....... Τόσος χρόνος που σε σκέφτομαι.... Μήπως είναι παράνοια; Τόσος πόνος...... Διαμάντια χαράς, λύπης, πόνου, αγωνίας,χαράς..... Όλα αυτά είσαι εσύ και αναρωτιέμαι γιατί; Γιατί πονάω τόσο πολύ; Γιατί χαίρομαι τόσο; Μόνο όταν σε βλέπω γελάω,μόνο όταν σε σκέφτομαι νιώθω, μόνο όταν ξέρω ότι είσαι δίπλα ζω... Δεν θέλω να φύγω πάλι,να αφήσω τα όνειρά μου, την χαρά που νιώθω όταν είμαι δίπλα σου, όταν το βλέμμα σου είναι πάνω μου κι ας ξέρω πως όλα αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός.Δεν με νοιάζει γιατί τα διαμάντια που αστράφτουν μέσα μου γιγαντώνονται και με φωτίζουν, με καίνε, με συνταράζουν.....